Στεγάνωση Περιβάλλοντος Χώρου με Πολυουρία
Εισαγωγή
Η πολυουρία έχει καθιερωθεί ως ένα προηγμένο, ελαστομερές σύστημα στεγάνωσης, το οποίο εφαρμόζεται μέσω ψεκασμού και χαρακτηρίζεται από την ταχύτατη ωρίμανσή του, δημιουργώντας μια ενιαία, αδιάβροχη μεμβράνη χωρίς αρμούς. Ενώ οι εφαρμογές της σε δώματα και βεράντες είναι ευρέως γνωστές, η παρούσα ανάλυση εστιάζει στις ιδιαίτερες και συχνά υποτιμημένες προκλήσεις της στεγάνωσης δομικών στοιχείων που βρίσκονται σε μόνιμη ή ημι-μόνιμη επαφή με το έδαφος. Τέτοια στοιχεία περιλαμβάνουν τις εξωτερικές επιφάνειες θεμελιώσεων και τοιχίων υπογείου (θετική πλευρά στεγάνωσης), τους τοίχους αντιστήριξης, καθώς και στοιχεία διαμόρφωσης τοπίου όπως οι ζαρντινιέρες. Σε αυτές τις κρίσιμες, μη ορατές μετά την κατασκευή εφαρμογές, η πολυουρία αναδεικνύεται ως μια λύση υψηλών προδιαγραφών, ικανή να ανταποκριθεί στις πολλαπλές καταπονήσεις του υπόγειου περιβάλλοντος. Το άρθρο αυτό θα αναλύσει τις συγκεκριμένες καταπονήσεις, τις απαιτούμενες ιδιότητες της πολυουρίας για την αντιμετώπισή τους, θα παρουσιάσει κατάλληλα συστήματα πολυουρίας των Whitechem και KÖSTER και θα σκιαγραφήσει τις βέλτιστες πρακτικές εφαρμογής για τη διασφάλιση μακροχρόνιας προστασίας.
Ενότητα 1: Οι Πολύπλευρες Προκλήσεις της Στεγάνωσης σε Επαφή με το Έδαφος
Τα δομικά στοιχεία που βρίσκονται σε επαφή με το έδαφος υπόκεινται σε ένα σύνολο σύνθετων και διαρκών καταπονήσεων, οι οποίες θέτουν υψηλές απαιτήσεις στα συστήματα στεγάνωσης. Το έδαφος δεν είναι ένα στατικό, αδρανές μέσο. Περιέχει υγρασία (μόνιμη ή περιοδική), διαλυμένα άλατα και οξέα, μικροοργανισμούς, και υφίσταται μεταβολές θερμοκρασίας και καθιζήσεις. Η στεγανωτική μεμβράνη καλείται να αντέξει ταυτόχρονα σε όλες αυτές τις επιδράσεις. Η συνδυαστική δράση υγρασίας, χημικών παραγόντων και μηχανικών καταπονήσεων δημιουργεί ένα εξαιρετικά επιθετικό περιβάλλον. Η αποτυχία αντοχής σε έναν μόνο από αυτούς τους παράγοντες, όπως για παράδειγμα η διάτρηση της μεμβράνης κατά την επίχωση, μπορεί να ακυρώσει πλήρως την προστασία από τους υπόλοιπους, όπως η υδροστατική πίεση.
- Υδροστατική Πίεση (Θετική): Η συνεχής ή περιοδική πίεση που ασκεί το νερό του εδάφους στα κατακόρυφα τοιχία υπογείου και τις πλάκες θεμελίωσης απαιτεί ένα σύστημα στεγάνωσης με άριστη και, κυρίως, μακροχρόνια πρόσφυση στο υπόστρωμα και μηδενική υδατοπερατότητα. Η πολυουρία, ως ενιαία μεμβράνη χωρίς αρμούς, προσφέρει εγγενώς αυτό το πλεονέκτημα. Η πιστοποιημένη αντοχή σε πίεση νερού (π.χ. έως 13 bar για το KÖSTER NB 1 Grey) είναι κρίσιμο μέγεθος.
- Χημική Επιθετικότητα Εδάφους: Το έδαφος περιέχει πλήθος χημικών ουσιών, όπως οξέα από την αποσύνθεση οργανικής ύλης, άλατα (θειικά, χλωριούχα), καθώς και πιθανά υπολείμματα λιπασμάτων ή άλλων ρύπων, ειδικά σε αστικό περιβάλλον ή σε ζαρντινιέρες. Αυτές οι ουσίες μπορούν να διαβρώσουν ή να αλλοιώσουν χημικά τα συμβατικά στεγανωτικά υλικά με την πάροδο του χρόνου. Η πολυουρία πρέπει να επιδεικνύει υψηλή χημική αντοχή (Chemical Resistance) σε ένα ευρύ φάσμα αυτών των παραγόντων. Η ανάλυση των πινάκων χημικής αντοχής στα τεχνικά φυλλάδια (TDS) είναι απαραίτητη για την επιλογή του κατάλληλου τύπου πολυουρίας.
- Μηχανική Τριβή κατά την Επίχωση: Η διαδικασία της επίχωσης, δηλαδή η ρίψη και συμπύκνωση χωμάτων, αμμοχάλικου ή άλλων αδρανών υλικών γύρω από τα θεμέλια και τα τοιχία, ασκεί σημαντικές μηχανικές καταπονήσεις (τριβή, κρούση) στη στεγανωτική μεμβράνη. Μια μεμβράνη με ανεπαρκή αντοχή σε τριβή (Abrasion Resistance) κινδυνεύει να τραυματιστεί ή να διατρηθεί κατά τη φάση αυτή, ακυρώνοντας τη στεγανωτική της λειτουργία πριν καν τεθεί σε πλήρη λειτουργία η κατασκευή. Η πολυουρία, λόγω της σκληρότητας και της ανθεκτικότητάς της, παρουσιάζει γενικά εξαιρετική αντοχή σε τριβή, συχνά ανώτερη από άλλα συστήματα.
- Διείσδυση Ριζών: Σε εφαρμογές όπως οι ζαρντινιέρες, τα φυτεμένα δώματα που γειτνιάζουν με τοιχία υπογείου, ή σε κατασκευές κοντά σε δέντρα και θάμνους, οι ρίζες των φυτών ασκούν σημαντική πίεση και μπορούν να διαπεράσουν ή να αποκολλήσουν τη στεγανωτική μεμβράνη. Απαιτείται, συνεπώς, ένα σύστημα με αποδεδειγμένη και, ιδανικά, πιστοποιημένη αντοχή σε διείσδυση ριζών (Root Resistance), σύμφωνα με αναγνωρισμένα πρότυπα όπως το FLL (Forschungsgesellschaft Landschaftsentwicklung Landschaftsbau e.V.) ή το Ευρωπαϊκό Πρότυπο EN 13948.
Η στεγάνωση αυτών των υπόγειων ή ημι-υπόγειων στοιχείων είναι θεμελιώδους σημασίας, καθώς οποιαδήποτε αστοχία μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής και την επίχωση οδηγεί σε επισκευές που είναι εξαιρετικά δύσκολες, διαταρακτικές και με υψηλό κόστος. Η επιλογή ενός συστήματος στεγάνωσης υψηλής απόδοσης, ανθεκτικότητας και μακροβιότητας, όπως η πολυουρία, αποτελεί ουσιαστικά μια μακροπρόθεσμη επένδυση στην ακεραιότητα και τη λειτουργικότητα της κατασκευής.
Ενότητα 2: Πολυουρία: Τεχνικά Χαρακτηριστικά για Υπόγειες Εφαρμογές
Για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του υπόγειου περιβάλλοντος, η πολυουρία πρέπει να διαθέτει συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά σε υψηλό επίπεδο.
- Αντοχή σε Τριβή (Abrasion Resistance): Η αντοχή σε τριβή είναι κρίσιμη κατά τη φάση της επίχωσης, όπου η στεγανωτική μεμβράνη έρχεται σε επαφή με χώματα, πέτρες και άλλα αδρανή υλικά υπό πίεση. Μια υψηλή αντοχή σε τριβή διασφαλίζει ότι η μεμβράνη δεν θα τραυματιστεί ή διατρηθεί κατά τη διαδικασία αυτή. Η μέτρηση της αντοχής σε τριβή γίνεται συχνά με τη δοκιμή Taber (ASTM D4060), η οποία ποσοτικοποιεί την απώλεια μάζας του υλικού μετά από συγκεκριμένο αριθμό κύκλων τριβής με ειδικούς τροχούς. Για παράδειγμα, το προϊόν Whitechem HB 1010 παρουσιάζει απώλεια <240mg μετά από 1000 κύκλους με τροχό H22, μια τιμή που υποδηλώνει καλή αντοχή για υβριδικό σύστημα. Άλλα συστήματα, όπως το Whitechem AS 1044 (αντιστατική πολυουρία), αναφέρουν εξαιρετική αντοχή <30mg, δείχνοντας ότι η αντοχή μπορεί να διαφέρει σημαντικά ανάλογα με τη σύνθεση. Η πολυουρία γενικά θεωρείται υλικό με πολύ υψηλή αντοχή σε τριβή.
- Χημική Αντοχή (Chemical Resistance): Η μακροχρόνια επαφή με το έδαφος εκθέτει τη στεγάνωση σε ένα κοκτέιλ χημικών ουσιών. Η πολυουρία πρέπει να είναι ανθεκτική σε όξινα και αλκαλικά περιβάλλοντα, σε διαλυμένα άλατα (π.χ., θειικά, χλωριούχα), σε οργανικά οξέα από την αποσύνθεση φυτικής ύλης, καθώς και σε λιπάσματα ή άλλους ρύπους που μπορεί να υπάρχουν, ειδικά σε ζαρντινιέρες ή αστικά εδάφη. Τα τεχνικά φυλλάδια συχνά περιλαμβάνουν πίνακες χημικής αντοχής που δείχνουν τη συμπεριφορά του υλικού μετά από εμβάπτιση σε διάφορες ουσίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, το Whitechem HB 1010 δείχνει καλή αντοχή (βαθμός 4 ή 5) σε πολλά οξέα και βάσεις σε συγκέντρωση 10-20%, αλλά μειωμένη αντοχή σε ισχυρότερα οξέα (π.χ., θειικό 30%). Το KÖSTER KB-Pur 570 αναφέρεται ότι έχει “καλή ανθεκτικότητα στα χημικά του εδάφους”.
- Αντοχή σε Υδροστατική Πίεση: Η ικανότητα της πολυουρίας να σχηματίζει μια ενιαία, μονολιθική μεμβράνη χωρίς αρμούς ή ενώσεις είναι θεμελιώδης για την αντοχή της σε υδροστατική πίεση. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική της πρόσφυση σε κατάλληλα προετοιμασμένα υποστρώματα, η πολυουρία εμποδίζει τη διείσδυση του νερού ακόμη και υπό πίεση. Αν και τα συγκεκριμένα TDS στα snippets δεν αναφέρουν τιμές αντοχής σε bar για τα προϊόντα πολυουρίας, η φύση της τεχνολογίας υποδηλώνει υψηλή απόδοση σε αυτόν τον τομέα.
- Ελαστικότητα και Γεφύρωση Ρωγμών (Elongation & Crack Bridging): Το έδαφος και οι κατασκευές υφίστανται μικρομετακινήσεις λόγω καθιζήσεων, θερμοκρασιακών μεταβολών ή σεισμικών δονήσεων. Μια στεγανωτική μεμβράνη πρέπει να διαθέτει επαρκή ελαστικότητα για να απορροφά αυτές τις κινήσεις χωρίς να ρηγματώνεται. Η πολυουρία είναι γνωστή για την υψηλή της ελαστικότητα, με τιμές επιμήκυνσης στη θραύση που συχνά υπερβαίνουν το 300% (π.χ., HB 1010 ≥300%, FX 1044 ≥500%, KB-Pur 570 400-500%), αν και υπάρχουν και τύποι με χαμηλότερη ελαστικότητα όπως η EX 1050 (≥125%). Αυτή η ελαστικότητα επιτρέπει στην πολυουρία να γεφυρώνει υπάρχουσες τριχοειδείς ρωγμές στο υπόστρωμα και να παρακολουθεί μελλοντικές μικρο-ρηγματώσεις χωρίς αστοχία. Η ικανότητα γεφύρωσης ρωγμών συχνά αξιολογείται με βάση το πρότυπο EN 1062-7, αν και δεν βρέθηκαν αποτελέσματα για τα συγκεκριμένα προϊόντα στα snippets.
- Αντοχή σε Διείσδυση Ριζών (Root Resistance): Για εφαρμογές όπως ζαρντινιέρες ή τοιχία κοντά σε βλάστηση, η αντοχή στις ρίζες είναι πρωταρχικής σημασίας. Τα πρότυπα FLL και EN 13948 ορίζουν αυστηρές δοκιμές μακράς διαρκείας (2-4 έτη) για την πιστοποίηση αυτής της ιδιότητας. Το τεχνικό φυλλάδιο του Whitechem HB 1010 αναφέρει “Resistant to perforation by plant roots”, ωστόσο, δεν γίνεται αναφορά σε πιστοποίηση κατά FLL ή EN 13948 στα παρεχόμενα δεδομένα. Αντίθετα, για τις μεμβράνες KÖSTER TPO (όχι πολυουρία) αναφέρεται ρητά η πιστοποίηση FLL. Για το KÖSTER KB-Pur 570, δεν βρέθηκε καμία αναφορά αντοχής σε ρίζες ή σχετικής πιστοποίησης στα snippets. Αυτή η έλλειψη ρητής πιστοποίησης FLL/EN 13948 για τα συγκεκριμένα προϊόντα πολυουρίας στα διαθέσιμα δεδομένα είναι ένα κρίσιμο σημείο. Σημαίνει ότι ο μελετητής ή ο εφαρμογέας φέρει μεγαλύτερη ευθύνη στην αξιολόγηση του κινδύνου διείσδυσης ριζών και στην επιλογή του καταλληλότερου συστήματος, ειδικά σε εφαρμογές υψηλού κινδύνου όπως μεγάλες ζαρντινιέρες ή φυτεμένα δώματα πάνω από υπόγειους χώρους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να εξεταστεί η χρήση εναλλακτικών πιστοποιημένων λύσεων ή η προσθήκη ξεχωριστής αντιρριζικής μεμβράνης.
Ενότητα 3: Εξειδικευμένα Συστήματα Πολυουρίας Whitechem & KÖSTER για τον Περιβάλλοντα Χώρο
Η επιλογή του κατάλληλου συστήματος πολυουρίας εξαρτάται από τις κυρίαρχες καταπονήσεις της εκάστοτε εφαρμογής. Υπάρχει μια σαφής διαφοροποίηση στις ιδιότητες μεταξύ των διαφόρων τύπων πολυουρίας, καθιστώντας ορισμένα προϊόντα καταλληλότερα για συγκεκριμένες χρήσεις.
-
Whitechem HB 1010 (Hybrid Polyurea):
- Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Εφελκυσμός ≥13 MPa, Επιμήκυνση ≥300%, Shore A 85-90 / Shore D 33-38, Αντοχή τριβής <240mg (H22/1000 κύκλοι), Πρόσφυση (Σκυρόδεμα) ≥3 N/mm². Αναφέρεται αντοχή σε διείσδυση ριζών, αλλά χωρίς πιστοποίηση FLL/EN 13948.
- Ανάλυση Καταλληλότητας: Παρουσιάζεται ως μια οικονομική εναλλακτική λύση, προσφέροντας καλή ισορροπία μηχανικής αντοχής και ελαστικότητας. Είναι κατάλληλο για γενικές εφαρμογές στεγάνωσης θεμελίων και τοιχίων υπογείου όπου ο κίνδυνος από επιθετικές ρίζες δεν είναι ο πρωταρχικός παράγοντας ή όπου μπορούν να ληφθούν πρόσθετα μέτρα προστασίας. Η αντοχή του στην τριβή είναι επαρκής για συνήθεις συνθήκες επίχωσης.
-
Whitechem FX 1044 (Enhanced Flexibility Pure Polyurea):
- Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Εφελκυσμός ≥10 MPa, Επιμήκυνση ≥500%, Shore A 70-75, Πρόσφυση (Σκυρόδεμα) ≥2.5 N/mm². Δεν βρέθηκαν δεδομένα για αντοχή σε τριβή ή ρίζες στα snippets.
- Ανάλυση Καταλληλότητας: Η εξαιρετικά υψηλή ελαστικότητα (≥500%) καθιστά αυτό το προϊόν ιδανικό για στεγάνωση τοίχων αντιστήριξης, θεμελίων ή άλλων στοιχείων που ενδέχεται να υποστούν μετακινήσεις, καθιζήσεις ή δονήσεις. Η υψηλή επιμήκυνση εξασφαλίζει άριστη ικανότητα γεφύρωσης ρωγμών, προστατεύοντας τη συνέχεια της στεγανωτικής μεμβράνης.
-
Whitechem EX 1050 (Expandable Polyurea):
- Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Εφελκυσμός ≥5 MPa, Επιμήκυνση ≥125%, Shore A 70-75, Πρόσφυση (Σκυρόδεμα) ≥2 N/mm², Πυκνότητα 230 kg/m³, Θερμική αγωγιμότητα 0.051 W/mK. Διογκώνεται 4-5 φορές κατά την εφαρμογή.
- Ανάλυση Καταλληλότητας: Η μοναδική ιδιότητα διόγκωσης το καθιστά εξαιρετικά χρήσιμο για την πλήρωση κενών, πόρων και ανωμαλιών σε υποστρώματα θεμελίωσης ή κατά την επισκευή υφιστάμενων κατασκευών. Εφαρμόζεται εύκολα σε οριζόντιες και κατακόρυφες επιφάνειες. Προσφέρει ταυτόχρονα στεγάνωση και κάποιο βαθμό θερμομόνωσης λόγω της χαμηλότερης πυκνότητας. Είναι κατάλληλο για εξωτερική στεγάνωση υπογείων, τοίχων αντιστήριξης και θεμελιώσεων.
-
KÖSTER KB-Pur 570 (Pure Polyurea):
- Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Εφελκυσμός 20 MPa, Επιμήκυνση 400-500%, Shore A 95 / Shore D 50, Πρόσφυση (Σκυρόδεμα με αστάρι KB-Pox 002) >2.0 N/mm². Αναφέρεται “καλή ανθεκτικότητα στα χημικά του εδάφους”. Δεν βρέθηκαν τιμές τριβής ή πιστοποίηση αντοχής σε ρίζες στα snippets.
- Ανάλυση Καταλληλότητας: Πρόκειται για ένα σύστημα καθαρής πολυουρίας με υψηλές μηχανικές αντοχές (εφελκυσμός, σκληρότητα) και ταυτόχρονα πολύ καλή ελαστικότητα. Η αναφερόμενη αντοχή στα χημικά του εδάφους το καθιστά κατάλληλο για τη στεγάνωση θεμελίων και τοιχίων υπογείου/αντιστήριξης. Η χρήση του ενδεδειγμένου ασταριού (KB-Pox 002) είναι απαραίτητη για την επίτευξη της βέλτιστης πρόσφυσης στο σκυρόδεμα.
Πίνακας 1: Συγκριτικός Πίνακας Τεχνικών Χαρακτηριστικών Πολυουρίας για Στεγάνωση Περιβάλλοντος Χώρου
| Ιδιότητα | Μονάδα | Μέθοδος Δοκιμής | Whitechem HB 1010 | Whitechem FX 1044 | Whitechem EX 1050 | KÖSTER KB-Pur 570 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Βάση Υλικού | - | - | Hybrid Polyurea | Pure Polyurea | Pure Polyurea | Pure Polyurea |
| Αντοχή σε Εφελκυσμό | MPa | ASTM D638 | ≥ 13 | ≥ 10 | ≥ 5 | 20 (ASTM D614) |
| Επιμήκυνση στη Θραύση | % | ASTM D638 | ≥ 300 | ≥ 500 | ≥ 125 | 400-500 (DIN 53504) |
| Σκληρότητα Shore A | - | ASTM D2240 | 85 - 90 | 70 - 75 | 70 - 75 | 95 (DIN 53505) |
| Σκληρότητα Shore D | - | ASTM D2240 | 33 - 38 | - | - | 50 |
| Αντοχή σε Τριβή (Taber) | mg | EN ISO 5470-1 | < 240 (H22/1000) | Δ/Α | Δ/Α | Δ/Α |
| Αντοχή Πρόσφυσης (Σκυρ.) | N/mm² | ASTM D4541 | ≥ 3 | ≥ 2.5 | ≥ 2 | > 2.0 (με αστάρι) |
| Αντοχή σε Διείσδυση Ριζών | - | FLL / EN 13948 | Αναφέρεται¹, Όχι Cert. | Δ/Α | Δ/Α | Δ/Α |
Δ/Α: Δεδομένα μη διαθέσιμα στα παρεχόμενα snippets. ¹ Αναφέρεται “Resistant to perforation by plant roots” στο TDS, αλλά χωρίς αναφορά σε πιστοποίηση FLL/EN 13948.
Αυτός ο πίνακας παρέχει μια γρήγορη σύγκριση των βασικών επιδόσεων, διευκολύνοντας την επιλογή βάσει των προτεραιοτήτων της εφαρμογής (π.χ., υψηλή ελαστικότητα FX 1044 για τοίχους αντιστήριξης, ισορροπία κόστους/απόδοσης HB 1010 για θεμέλια, πλήρωση κενών EX 1050, υψηλή σκληρότητα KB-Pur 570).
Ενότητα 4: Βέλτιστες Πρακτικές Εφαρμογής σε Στοιχεία Περιβάλλοντος Χώρου
Η επιτυχής και μακροχρόνια απόδοση της στεγάνωσης με πολυουρία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ορθή εφαρμογή της. Η τεχνολογία θερμού ψεκασμού απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό και άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό. Η επένδυση σε αυτά είναι απαραίτητη για την αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της πολυουρίας.
-
Προετοιμασία Υποστρώματος:
- Καθαρισμός: Η επιφάνεια (σκυρόδεμα, τοιχοποιία) πρέπει να είναι απόλυτα καθαρή, στεγνή ή ελαφρώς νωπή (ανάλογα με το αστάρι), σταθερή και απαλλαγμένη από σαθρά υλικά, σκόνη, λάδια, λίπη, παλιές επιστρώσεις ή οποιουσδήποτε άλλους ρύπους που εμποδίζουν την πρόσφυση. Η μηχανική προετοιμασία (τρίψιμο, αμμοβολή, υδροβολή) είναι συχνά απαραίτητη για τη δημιουργία κατάλληλου προφίλ.
- Επισκευές: Τυχόν φωλιές, ρωγμές (>0.3mm), ή ατέλειες στο υπόστρωμα πρέπει να επισκευάζονται με κατάλληλα επισκευαστικά κονιάματα ή εποξειδικές ρητίνες/πάστες πριν την εφαρμογή της στεγάνωσης.
- Υγρασία Υποστρώματος: Ο έλεγχος της υγρασίας του υποστρώματος είναι κρίσιμος. Τα περισσότερα συστήματα απαιτούν περιεκτικότητα υγρασίας κάτω από 4-7%, ανάλογα με το χρησιμοποιούμενο αστάρι. Η χρήση υγρομέτρου συνιστάται.
- Αστάρωμα: Η επιλογή του κατάλληλου ασταριού είναι θεμελιώδης για την εξασφάλιση ισχυρής πρόσφυσης της πολυουρίας στο υπόστρωμα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ασταριών (εποξειδικά, πολυουρεθανικά) ανάλογα με τη φύση του υποστρώματος (σκυρόδεμα, μέταλλο) και την περιεχόμενη υγρασία (π.χ. Whitechem PRIMER S80, PRIMER 80, PRIMER W80; KÖSTER KB-Pox 002). Η επίπαση χαλαζιακής άμμου πάνω στο νωπό αστάρι βελτιώνει περαιτέρω τη μηχανική αγκύρωση της πολυουρίας.
-
Εφαρμογή Πολυουρίας (Θερμός Ψεκασμός):
- Εξοπλισμός: Απαιτούνται εξειδικευμένα μηχανήματα ψεκασμού δύο συστατικών, υψηλής πίεσης (140-200 bar) και θερμοκρασίας (περίπου 70°C), τα οποία διασφαλίζουν τη σωστή ανάμιξη (αναλογία 1:1 κατ’ όγκο) και ψεκασμό των υλικών.
- Τεχνική: Η εφαρμογή γίνεται συνήθως σε δύο στρώσεις, με σταυρωτά περάσματα, για να επιτευχθεί ομοιόμορφο πάχος (συνιστώμενο ελάχιστο 2mm) χωρίς πόρους ή ατέλειες. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στις γωνίες και τις ακμές.
- Συνθήκες: Η θερμοκρασία περιβάλλοντος και υποστρώματος (τυπικά 5-35°C), η σχετική υγρασία (<85%) και το σημείο δρόσου (θερμοκρασία υποστρώματος >3°C πάνω από το σημείο δρόσου) πρέπει να είναι εντός των ορίων που καθορίζει ο κατασκευαστής για να αποφευχθούν προβλήματα όπως η συμπύκνωση ή η ατελής ωρίμανση.
-
Διαχείριση Ειδικών Σημείων:
- Γωνίες/Ακμές: Απαιτείται προσεκτικός ψεκασμός για να διασφαλιστεί επαρκές και ομοιόμορφο πάχος μεμβράνης σε αυτά τα κρίσιμα σημεία.
- Διελεύσεις Σωληνώσεων: Η στεγάνωση γύρω από σωληνώσεις απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. Συνήθως χρησιμοποιούνται κατάλληλα σφραγιστικά μαστίχης (π.χ. πολυουρεθανικά όπως το Whitechem WP 35) ή ειδικά εξαρτήματα σε συνδυασμό με την πολυουρία για τη δημιουργία μιας στεγανής και ελαστικής σφράγισης.
-
Προστασία Μεμβράνης:
- Μετά την εφαρμογή και ωρίμανση της πολυουρίας, και πριν την επίχωση, είναι απαραίτητη η προστασία της μεμβράνης από μηχανικές βλάβες. Αυτό μπορεί να γίνει με την τοποθέτηση γεωυφάσματος ή/και αποστραγγιστικής μεμβράνης (π.χ. τύπου αυγουλιέρας). Παρόλο που η πολυουρία έχει υψηλή αντοχή σε τριβή, η προστασία αυτή είναι σημαντική για την αποφυγή τραυματισμών από αιχμηρές πέτρες ή εργαλεία κατά τη συμπύκνωση του επιχώματος.
Ενότητα 5: Συμπεράσματα
Η πολυουρία, μέσω των συστημάτων που προσφέρουν εταιρείες όπως η Whitechem και η KÖSTER, αποτελεί μια εξαιρετικά αξιόπιστη και μακροβιότατη λύση για τη στεγάνωση των απαιτητικών εφαρμογών του περιβάλλοντος χώρου κτιρίων. Η ικανότητά της να δημιουργεί μια ενιαία, ελαστική μεμβράνη με υψηλή μηχανική και χημική αντοχή, καθώς και άριστη πρόσφυση, την καθιστά ιδανική για την αντιμετώπιση των συνδυασμένων καταπονήσεων από υδροστατική πίεση, χημικά εδάφους και μηχανική τριβή. Η σωστή επιλογή του τύπου πολυουρίας (π.χ., HB 1010, FX 1044, EX 1050, KB-Pur 570) ανάλογα με τις ειδικές απαιτήσεις της εφαρμογής (π.χ., ανάγκη για υψηλή ελαστικότητα, πλήρωση κενών, αντοχή σε ρίζες) και η σχολαστική τήρηση των βέλτιστων πρακτικών εφαρμογής από εξειδικευμένα συνεργεία είναι καθοριστικής σημασίας για την εξασφάλιση της μέγιστης απόδοσης και μακροζωίας του συστήματος στεγάνωσης. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στην αξιολόγηση της αντοχής σε ρίζες, με προτίμηση σε πιστοποιημένα συστήματα (FLL/EN 13948) για εφαρμογές υψηλού κινδύνου.